Zabawki dla 3-latka? Hallo! Jak to możliwe? Przecież dopiero co pojawiło się na świecie! 😉 Wiadomo, że pierwsze lata dzieci to najintensywniejszy rozwój. Mamy niemowlaka, maluszka, aż tu nagle dzieje się coś niesamowitego… w naszym domu pojawia się przedszkolak! Ta zmiana zazwyczaj zaskakuje rodziców. Ja sama nie wiem jak to się stało!
Wiele osób kojarzy metodę Montessori z dziwnymi drewnianymi pomocami. Myślą, że taki dom powinien zamiast plastikowych traktorów być pełen pomocy rozwojowych. Trwają spory o zabawkowe kuchnie, grające zabawki i postacie fikcyjne. Na kursie Dom w stylu Montessori staram się przekazywać zupełnie inny obraz. Każdy dokonuje swojego wyboru i bierze z metody tyle ile chce. Chcę by uczestnicy zorganizowali swój dom „w stylu Montessori”, który wspiera niezależność ich dzieci. To ma być dom, w którym dziecko jest swobodne, może wybierać i bawić się tym czym chce. Dziecko w takim domu ma mieć poczucie spełnienia. Nie może być ograniczone przez nieodpowiednią przestrzeń która wprowadza chaos i blokuje swobodę ruchów czy dokonywania wyboru. Co ważne podczas kursu uczymy się jak sprawić by cała rodzina, każdy z osobna dobrze czuli się w tej przestrzeni.
Jak wyjść o czasie z domu z dzieckiem? Czy jest to w ogóle możliwe? Jakie problemy napotykają najczęściej rodzice w podczas porannego szykowania się z dzieckiem i jak im zaradzić? Na te pytania postarałam się odpowiedzieć w PIERWSZYM ODCINKU PODCASTU o porannej rutynie z dzieckiem! Prawda, że fajnie?
Zaczęło się kalendarzowe lato, a na łąkach pojawiło się mnóstwo pięknych ziół i kwiatów. Mieszkamy na obrzeżach małego miasteczka w Dolnej Saksonii i wychodząc na spacer mamy od razu do czynienia z przyrodą. Jest pięknie, pachnąco, kwitnąco, a gama barw sprawia, że chce nam się więcej niż zimą. 😉 Podczas jednego z takich porannych spacerów z chłopakami postanowiłam zerwać bukiet kwiatów. Gdybym nie trafiła na metodę Montessori nawet do głowy by mi nie przyszło stworzyć dla mojej 3 letniej córki zabawę w układanie kwiatów. Pewnie przyszłabym do domu, wsadziła wszystko sama do wazonu i tyle. Jednak odebrałoby to Agatce wiele radości! Entuzjazm, jaki widziałam w jej oczach był nie do opisania!
Zanim dziecko zacznie pisać powinno ćwiczyć ręce podczas wykonywania różnych czynności. Jedną z nich jest nauka samodzielnego jedzenia – np. BLW (Baby Led Weaning), dzięki której nawet półroczne dziecko jest w stanie samo zjeść posiłek. Kolejne to ćwiczenia życia praktycznego, czyli wszystko to, co mówiąc najprościej, robi się w domu. Włączamy dziecko w pomoc podczas przygotowywania posiłku oraz wykonywanie zadań wymagających precyzyjnych ruchów palców, jak np. nakręcanie nakrętki na śrubę, zakręcanie słoików itp. Nawet nie zdajemy sobie sprawy, że właśnie takie aktywności przygotowują nasze dziecko do nauki pisania.