Za chwilę wrzesień a ja wciąż wspominam lipiec i wakacje w Polsce. Szczególnie najbardziej bliskie mojemu sercu jezioro Niesłysz. Wszystkie chwile wakacji nad jeziorem jak i w górach ( post już wkrótce) spróbowałam ująć na krótkim filmie, w którym główną rolę gra oczywiście Otisówna. Nad jeziorem Niesłysz spędzałam wakacje od 3. roku życia. I był to zawsze cudowny czas. Kiedyś moi dziadkowie mogli z nami spędzać bardzo długie ( dwumiesięczne ) wakacje.
W małej, nadmorskiej wiosce Krvavica znajduję szpital wojskowy przeznaczony dla dzieci żołnierzy.
Został zaprojektowany przez Rikarda Marasovića w 1961 roku. Przez długi czas był strzeżony i kontrolowany przez wojsko. Do końca lat 80. służył pierwotnym celom jednak podczas wojny domowej dotychczasowa funkcja przerodziła w miejsce, gdzie ukrywali się uchodźcy z zagrożonych terenów Chorwacji. Budynek jest teraz zdewastowany i opuszczony. Nie znalazłam o nim żadnych informacji w czasopismach z tamtych lat. Dopiero w 2008 roku wydano artykuł w magazynie Oris Rok temu na stronie www.d-a-z.hr ogłoszono, że szpital jako bardzo ważne i kanonowe dzieło architektury modernistyczniej w międzynarodowym kontekście zostało wpisane na listę dóbr kulturowych Chorwacjii (lista preventivno zaštićenih kulturnih dobara). Niestety nadal jednak nie wiadomo jaka będzie przyszłość budynku.
Krótki opis projektu:
Dominującą częścią szpitala jest wzniesiony na filarach pierścień. Po zewnętrznej stronie okręgu znajdują się sale szpitalne, dwanaście modułów po 3 pokoje, dwa z nich z łóżkami dla dzieci, a pośrodku pomieszczenie dla pielęgniarek. Dzięki takiemu układowi obsługa szpitalna mogła szybko interweniować w nagłych wypadkach. Każdy moduł posiada dostęp do tarasu i jest bardzo dobrze doświetlony. Ze względu na lokalizację i układ budynku dzieci miały przepiękny widok z pokoi, z jednej strony na morze a z drugiej na góry. W wewnętrznej części okręgu znajduje się taras, miejsce gdzie mogą spędzać czas i się bawić, jednocześnie odcięty od zewnętrza tak by było łatwiej je upilnować. W przyziemiu znajduje się część budynku na planie litery L, tam znajdowała sie kuchnia, jadalnia, pomieszczenia socjalne i techniczne.
Polecam również artykuł Łukasza Wojciechowskiego na blogu Niepokoje :http://niepokoje.wordpress.com/2013/06/11/kurort/
the Children’s Maritime Health Resort of Military Insured Persons from KUKU TV on Vimeo.
Tradycja Procesji wielkanocnej „Za Krizem” na wyspie Hvar sięga już XVI wieku. W 2006 rok została wpisana na listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego UNESCO. Rozpoczyna się około godziny 22:00 w Wielki Czwartek a kończy o 7:00 rano w Wielki Piątek. Z sześciu miejscowości w tym samym momencie wychodzą pielgrzymi i idą do kolejnych miasteczek według wskazówek zegara. Prowadzeni są przez mężczyzn niosących latarnie, tuż po nich pojawia się križonosa osoba niosąca krzyż ważący nawet 18 kilogramów. Wybór mężczyzny, który będzie niósł krzyż pada już 20 lat wcześniej. Zadanie jest dość trudne, gdyż osoba ta musi przejść drogę 25 km bez butów niosąc go nieustannie i bez niczyjej pomocy. Każda procesja witana jest przez mieszkańców, którzy całą noc oczekują przed kawiarniami. Około godziny 7 rano procesja wraca do miejscowości, z której wyszła. Witają ją setki ludzi, jest to bardzo uroczysty moment. To wydarzenie oglądałam będąc w Jelsie. Na końcu głównego placu stoi proboszcz. Wszyscy czekają w ciszy i skupieniu. Najważniejszym momentem jest finałowy bieg, križonosa przez około 30 metrów biegnie z krzyżem i klęka przed proboszczem. Jest to bardzo wzruszający moment dla wiernych, wielu z nich płacze. Boją się, że mógł sie przewrócić. Następuje błogosławieństwo i ostatnie obejście procesji starego miasta po czym wszyscy udają się do kościoła.
Niesienie krzyża jest ogromnym zaszczytem, a križonosazyskuje autorytet i duży szacunek. W poniedziałek wielkanocny križonosa musi przygotować poczęstunek dla rodziny, znajomych i uczestników procesji.
Na Hvar można dostać się promem bądź katamaranem ze Splitu, przewóz auta jest dość drogi, ale za to kursują tam autobusy. Ja jednak polecam opcję promu z miejscowości Drvenik ( 90 km od Splitu), ceny biletów za pasażerów jak i za auto o wiele tańsze niż ze Splitu. Jednak przy drugiej opcji trzeba przejechać około 60 km, przez cały Hvar ponieważ wszystkie atrakcje znajdują się w wschodniej części wyspy.
Tutaj znajdziecie rozkład kursowania promów : http://www.jadrolinija.hr/default.aspx?lang=2
Procesjia za Krizem 28 03 2013 / Hvar Island / Croatia from KUKU TV on Vimeo.
Park Krka jest jednym z ośmiu Parków Narodowych Chorwacji. Znajduje się niedaleko miejscowości Šibenik i zajmuje powierzchnię ok 108 km2. Główną atrakcję stanowi siedem wodospadów, które tworzą malownicze widoki. Lazurowa woda przyciąga nie tylko turystów, ale również samych Chorwatów, ponieważ po minięciu ostatniego wodospadu można się tam wykąpać (w przeciwieństwie do Plitvickich Jezior) – jest to też idealne miejsce na całodniowy piknik ( wraz z zakupionym u podnóża wodospadu przepysznym figowym winem – ktokolwiek widział i wie, gdzie można jeszcze kupić takie wino niech pisze na adres: kuku@kukumag.com ! 🙂 Samo zwiedzanie zajmuje około godziny czasu. Ciekawostka: Przy pierwszym wodospadzie znajduje cały czas działający młyn wodny, dzięki któremu możemy tak naprawdę zobaczyć siłę wody, która napędza potężne kamienne kręgi. Więcej informacji o Parku, wodospadach i cenach biletów znajdziecie na oficialnej stornie Krka tutaj
Film jak zawsze polecam oglądać na Vimeo w HD.
Krka Waterfalls from KUKU TV on Vimeo.
Są takie miejsca na świecie, do których ma się ogromny sentyment. Moje znajduje się w Beskidach. Gdzie najlepiej się zatrzymać ? Gorąco polecam agroturystykę „Na Połomiu”, gospodarzem jest Renata Bielesz, której kuchnia jest rajem dla mojego podniebienia. Ci, którzy mnie znają wiedzą jakie to dla mnie ważne. Można tam zasmakować wyrobów naturalnych, co dzień rano wypiekany chleb, wędzona szynka, własny miód.
Na początek film z lasu, dobry na kaca lub dla przepracowanych 😉
