Published in: Okiem architekta

Czy kojec jest potrzebny dla dziecka?

Author Kukumag

Published on: 2016-11-21

Ten post powstał w związku z bardzo emocjonującą dyskusją, która miała miejsce w mojej grupie na fb – Dom w stylu Montessori. Jedna z członkiń  zapytała, czy wkładanie dziecka do kojca jest OK.? Przeglądając artykuły w internecie widzę, że  wypowiedzi są podzielone, ale i Ci co zaczynają zdanie od ” to jest ograniczenie dziecka” to kończą i tak n a”nie wykluczone, że i my kiedyś będziemy kiedyś go potrzebować”. Czy kojec jest potrzebny dla dziecka?  Dlaczego my nie mamy kojca i jak sobie radzę bez niego? Spróbuję na to odpowiedzieć w tym artykule.

Dla niewiedzącym czym jest kojec- to takie trochę większe łóżko, które ma uchronić dziecko przed niebezpieczeństwem czyhającym w domu. Może przybrać również formę po prostu ogrodzenia, które postawicie np w salonie. No właśnie, jakie niebezpieczeństwa czekają na malca w domu? W związku z tym, że nie mieszkamy w Australii i do domu nie wparuje nam gromada jadowitych węży, więc myślę sobie,  że tych niebezpieczeństw nie jest za wiele. A może się mylę?

Co uważają rodzice?

Dziecko wejdzie na szafkę, spadnie z niej i szafka na niego. Dziecko wejdzie do sedesu, piekarnika, pralki i Bóg wie co mu jeszcze wpadnie do głowy. Weźmie papier toaletowy i poroznosi po całym domu (swoją drogą super zabawa-nie?). Weźmie flamastry i narysuje domek na ścianie, kanapie, ulubionych książkach itd…. Spadnie ze schodów, z kanapy, ze stołu. Rozniesie całą chałupy w proch! Bo ja idę na 2 minuty siku!  Oczywiście ilość niebezpiecznych sytuacji można by jeszcze wyliczać i wyliczać. W związku z tym rodzice na czas pójścia gdzieś  wkładają dziecko do kojca lub łóżeczka by było bezpieczne. Ba! Nawet wiem, że są tacy, których dzieci cały czas bawią się w takich kojcach bo w domu jest za zimno, za niebezpiecznie i pełno bakterii na podłodze. I w ogóle kojec zapewnia im święty spokój bo dziecko nie roznosi zabawek itp itd. Inni mają psy i to właśnie kojec ma uchronić je od nieszczęśliwych sytuacji – z czym akurat się zgodzę .

Co ja uważam?

Czy kojec jest potrzebny dla dziecka? Uważam, że kojec jest zbędnym i bezsensownym meblem, który tylko zagraci Ci mieszkanie. Po pierwsze dziecko potrzebuje mieć swobodę ruchu . Poznaje tak wtedy świat, dom , odkrywa nowe zakamarki i faktury.. .posadzki ;P Absorbuje przestrzeń i chłonie jak gąbka to co go otacza, a zabawa w kojcu bardzo mu to ogranicza. Niemowlak jest takim samym człowiek jak Ty i należy mu się taki sam szacunek. A jak Ty byś się czuł zamknięty w łóżku za kratkami, siatką? Ledwo coś widzisz, nawrzucali jakieś zabawki, powiesili coś brzęczącego nad głową…zaraz, zaraz, a gdzie mama? Łeeee…. I już  znasz dalszy scenariusz.

Gdy dziecko zaczyna raczkować/ pełzać rodzice szybko decydują się na kojec ze względu na chwilowe zatrzymanie dziecka by móc wziąć prysznic, zjeść śniadanie itd. POwiem Wam, że mam trójkę dzieci i nawet ich przemieszczanie nie zastopowało mnie by nie jeść. Gdy byłam młodą mamą i Agatka potrzebowała mojej bliskości  a ja akurat musiałam parę rzeczy zrobić w domu po prostu wkładałam ją do chusty i mi „pomagała”. Jeśli decydujemy się na dziecko to musimy brać pod uwagę, że jest to nowy członek świata, który potrzebuje naszej bliskości nawet wtedy gdy akurat my chcemy w spokoju zjeść.

Jak rozwiązać bezkojcową sytuację?

Po pierwsze decydując się na dziecko bądź świadom, że nie wystarczy do jego pokoju wstawić łóżeczka, kupić paru pluszaków i przeczytać kilku stron o jego rozwoju. Dziecko to nowy członek rodziny, który jest trochę inny niż Ty. Widzi na początku niewyraźnie, ale za to potrafi wyczuć Twój zapach bezbłędnie.  Nie potrafi się przemieszczać i potrzebuje Twojej pomocy. Nie umie jeść więc musisz go karmić. Pragnie zwiedzać świat, czyli na razie swój dom, i musisz mu w tym pomóc.

Po pierwsze dobrze przygotowane otoczenie dla dziecka rozwiąże wiele Twoich problemów. W każdym pomieszczeniu w domu przygotuj mu matę, mały koszyczek z zabawkami, obrazki na jego wysokości wzroku. Niech dziecko poczuje się jak u siebie, a nie jak mysz na  środku Manhattanu.

„Ale ja muszę iść do toalety i nie mogę go tak zostawić? „ Jeśli otoczenie dziecka nie pozwala by został na chwilę sam to zabierz dziecko do kibla! Po pierwsze nauczy się, że siku robi się do toalety , a  TO będzie dla niego odkrywcze i bardzo interesujące. Gdy będzie już umiał siedzieć możesz zacząć go sadzać na nocniku w tym samym czasie. Wydaje mi się , ze załatwianie swoich potrzeb przy małym asystencie jest niejako wpisane w rolę rodzica.

„Przy dziecku nawet nie mogę się pomalować i wykąpać” Możesz tylko nie wiesz jak. Ja mam dwa zestawy do malowania, dla moje córki i dla mnie. Zostawiłam jej opakowania  po pudrach, które już zużyłam i co rano ( no prawie) malujemy się razem- czasem wzajemnie 🙂 Teraz dodatkowo mam dwóch asystentów w postaci Janka i Franka,  podczas porannych przygotowań. Na początku mieli matę w łazience i obserwowali, co się dzieje, a teraz mają dodatkowo koszyczek łazienkowy (są tam różne szczotki, ręczniczki, gąbki itp.)   Bardzo często robię różne czynności siedząc po turecku na ziemi ponieważ wszystkie dzieci potrzebują mojej uwagi i dotyku. Zawsze żałuję, że nikt nie zrobi mi zdjęcia gdy z tyłu czesze mnie Agatka a chłopcy próbują wspiąć się na moje kolana. I tak szykuję się co rano ( od 5:30 ! ) by dojechać na 8:00 do żłobka Agatki. Nie mam kojca ani babci ani sąsiadki do pomocy. I nie chodzi o to, że jestem jakaś wspaniała , ale mam dobrze przygotowane otoczenie w każdym pomieszczeniu i to pomaga mi nie zwariować.

Schody. „Musze dziecko włożyć do kojca bo idę na chwilę do kuchni(etc), która jest na innym piętrze. Tutaj po pierwsze uważam, że schody lub wyjście z pokoju trzeba zabezpieczyć bramką. Ale tak jak wcześniej pisałam, dziecko powinno się zabrać ze sobą. Po co ma samo zostać w pokoiku w kojcu jak może uczestniczyć w tym, co Ty robisz.

Niektóre meble musieliśmy zlikwidować właśnie dlatego, że były niebezpieczne przy dzieciach. Zminimalizowałam ryzyko , by moje dzieci czuły się dobrze u siebie, by mi było łatwiej żyć z nimi.

Są wyjątki?

Niektóre domy mają miejsca takie jak kotłownia, które znajdują się w miejscu dość brudnym, zimnym i mało przyjaznym dla dziecka  Właśnie wtedy wydaje mi się, że kojec może być niezbędny gdy rodzic musi tam się udać by dorzucić ekogroszek 😉

Kolejną dość niebezpieczną sytuacją może być zazdrosne rodzeństwo. Gdy chłopcy przyszli ze szpitala do domu takich niebezpiecznych sytuacji miałam kilka. Agatka była ( i nadal jest) niesłychanie zazdrosna o bliźniaków. Na początku faktycznie wkładałam ich do łóżeczek lub takich niemowlęcych krzesełek, ale to nie rozwiązywało sytuacji. W tym  momencie  nawet wyposażenie wnętrza nie pomaga, ale sam rodzic, jego słowo i odpowiednia reakcja. Nauczyliśmy się zwracać uwagę na to kiedy może być niebezpieczny moment – śmieję się że wyrosło mi trzecie oko i szybko potrafię zareagować .

Może są jeszcze inne ekstramalne sytuacje, o których nie pomyślałam, ale z pewnością zarzucicie mnie w komentarzach:)

Kiedyś ludzie mieli wiele obowiązków wokół domu. Dojenie krów, karmienie świni itd. Nie było instytucji kojca. Dzieci były zabierane wszędzie z rodzicami. Podpatrywały co oni robią, jakie mają obowiązki. Poznawały nowe miejsca, zapachy i odgłosy. Takie doświadczenia niesamowicie dobrze wpływają na dzieci i nie zabierajmy im tej zabawy poznawania świata.

Dostosuj tak mieszkanie, by Twój mały podopieczny miał frajdę z odkrywania każdego jego skrawka i mógł swobodnie wyrażać swoje potrzeby.

[clear-line]

A jak jest u Was? Używaliście bądź używacie kojca? Czy według Was kojec jest potrzebny dla dziecka?

 [clear-line]